Tekorten in de ouderenzorg?

Ik verbaas mij over hoe ouderenzorginstellingen hun gang kunnen gaan over de rug van degenen waar ze voor bestaan. En over hoe onbekend het is bij Het Grote Publiek.
Ik werk in de ouderenzorg en ik overweeg eruit te stappen.
Een heel groot en groeiend bedrijfsbureau terwijl de werkvloer het met steeds minder personeel moet doen. Een uitzendbureau is te duur, dus het vaste zorgpersoneel krijgt dagelijks mínimaal 3x de vraag ‘wat zij kunnen betekenen’. Hapt niemand, dan ís er niemand.
Een nachtdienst, die met 2 man op 100 verpleeghuisbewoners lopen, waaronder ook pg en een hospicekamer, en ook nog de wijk erbij moet pakken als daar ’s nachts iets aan de hand is. Waardoor er dus 1 verzorgende op 100 cliënten staat.
En ondertussen groeit het bedrijfsbureau door. Niemand van hen, inclusief de ’teamcoaches’ heeft ook maar enig idee wat er op er vloer gebeurt, maar samen bedenken ze 101 dingen, die ‘best wel kunnen’ en achteraf niet blijken te kunnen. Maar dan is het er al. Zoals het hospice. Gewéldig verdienmodel en van dat geld kon de zorgmanager een vriendin aannemen als arbo coördinator. Dat was ze al eens eerder en heeft er toen een vreselijke puinhoop van gemaakt, maar dat was onder de oude bestuurder en die is weg. Die daarvóór heeft overigens zijn huis verbouwd van zakken vol zorggeld. Maar we zeggen niets. Want niemand wil gemangeld worden. En niemand wil ontslagen worden. En ouderenzorgpersoneel is sowiesó niet zo uitgesproken of moedig.
De inspectie komt zo nu en dan. Aangekondigd, zodat de juiste cliënten uitgekozen kunnen worden, samen met de juiste en dit keer wél voldoende zorgmedewerkers. En zo blijft wat er écht is onopgemerkt.

Dit is niet alleen hier. Ik heb in meerdere instellingen gewerkt en hoewel zorggeldfraude zelfs voor míj nieuw is, zijn de andere misstanden eerder regel dan uitzondering.

Melden kán, met naam en toenaam, en die drempel is hoog. Handiger zou zijn als de inspectie onaangekondigd zou komen én er een wetgeving én toezicht hierop zou komen op hoe en waaraan het zorggeld wordt uitgegeven. Het gebeurt namelijk ‘aan het bed’, níét achter héél veel bureautje.